Sahip olduğunuz ilk bisikletin heyecanını hatırlıyor olmalısınız o heyecan nasıl unutulabilir ki?
Ben herkesin çok küçükken yaşadığı o heyecanı , çok geç yaşayabildim.Belki de hep heves olarak kalan bisiklet sevdamın yıllar geçtikçe daha da artmasına sebep olmuştur böyle olması.İlk bisikletime yirmili yaşlarımın başında sahip olabildim.
Fotoğrafta görünen kırmızı bisiklet ile dostluğumuz iki yıl kadar önce başladı. Bir yıla yakın yol arkadaşlığımız devam etti. Her ne kadar market bisikleti denilen, bakkala ekmek almaya ancak gidilebilecek bisikletlerden olsa da kendisiyle küçük küçük bisiklet sporuna adım atmış olduk.Zaman geçtikçe hem kendimin hem bisikletimin sınırlarını çok fazla zorlamaya başladım. Bir süre sonra anlaşarak ayrıldık ben ondan daha fazlasını istiyordum ama onun da bana verebilecekleri sınırlıydı. Ben yokuşları bisikletimin üzerinde tırmanmak istiyordum. İsmini Geronimo koyduğum bisikletim de "ben yokuşları sen üzerimdeyken çıkamam yokuşlarda sen beni taşıyacaksın" diyordu.
Geronimo çelik kadrolu, bana küçük gelen, ağır bir bisikletti ama bana gezmeyi, bisiklete binme aşkını, her gün tekrar tekrar yaşattı. Bisiklet sevdalısı herkes gibi ben de para biriktirmeye başladım kendime yeni bisikletler araştırmaya koyuldum ve sonunda kendime bir başka bisiklet almaya karar verdiğim zaman kırmızı bisikletimle birlikteliğimizi noktaladık. Kendisi şimdi bir başka insanın bisiklet sporuna adım atmasını sağlıyor. Ben de bu güzel bisikletim ile geçmişte yaşadığımız kısa ama güzel turları anımsıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder